TEMİZ BİR DOĞA

            Zeynep ve Ece çok yakın arkadaşlardır.İkisi de doğayı,bitkileri ve hayvanları çok seviyorlar.O gün öğretmenleri doğayı hiç sevmeyen insanların doğaya bıraktığı eserleri gösteriyordu.Ece ile Zeynep gözlerine inanamadılar. Nasıl olur da böyle kötü insanlar olabilir?O günkü ödevleri “Doğayı ve Çevreyi Nasıl Koruyabiliriz?” sorusunu araştırıp defterlerine yazmaktı.

         Yarın cumartesi günüydü.O sabah Ece ve Zeynep’in anneleri birlikte buluşmaya karar verdiler. Bir kafede buluştular.

        Zeynep:

        —Aa, burada bir sürü çöp var!

         Ece:

         —Evet. Kimse temizlemiyor mu buraları?

        Zeynep:

        —Acaba biz mi temizlesek?

        Ece:

        —Olur,hadi biz temizleyelim!

        Ece ile Zeynep, çöpleri teker teker alıp çöp kovalarına atmaya başladılar. Bir süre sonra her yer tertemiz olmuştu.

         Hülya Hanım:

          —Çocuklar,hadi kalkıyoruz!

         Ece ile Zeynep’in yüzünde küçük bir tebessüm belirdi.

       Hülya Hanım:

           —Aa, çocuklar burası tertemiz olmuş!

         Çalışanlardan biri gelip:

         —Çocuklar, burayı temizlediğiniz için size çok teşekkür ederim, dedi

         —Bu da bizim ikramımız olsun, deyip çocukların eline küçük birer şeker verdi.

         Eve döndüklerinde “Doğayı ve Çevreyi Nasıl Koruyabiliriz” adlı ödevlerini bitirdiler.

         Doğamızı korumalıyız. Doğa bizim evimiz.

NİSANUR AYDIN

4-B